Wat is journalistieke fotografie?

Misschien heb je er wel eens van gehoord: Journalistieke fotografie. Vaak heeft deze term direct accusatie met fotografie voor een krant of andere vormen van nieuws uitingen. Toch zegt deze term eigenlijk niets over wát je fotografeert. Alleen over hoé.

Journalistiek fotograferen betekent eigenlijk niets meer dan het fotograferen van onderwerpen zonder in te grijpen in de momenten. Dus momenten fotograferen zoals ze gebeuren. Als je dit vertaalt naar nieuwsuitingen dan heeft dit als doel om de kijker te laten zien wat er op een andere plaats gebeurt. Zeker in oorlogsgebieden zijn dit vaak foto’s met impact, omdat het gruwelijke beelden zijn van echte momenten. Mijn manier van fotograferen tijdens bruiloften of fotoshoots is niet anders. Alleen van een ander onderwerp (iets vrolijkere situaties ook ;-))

Journalistieke bruidsfotografie

Tijdens bruiloften gebruik ik mijn journalistieke fotografie stijl om een een fotoverslag te maken van de dag. Wat daarin specifiek typerend is voor mij persoonlijk is dat ik in dat verhaal altijd op zoek ben naar wat een dag/gezelschap/bruidspaar uniek maakt. Ik wil familierelaties laten zien, kwetsbaarheden, persoonlijkheden.

De meeste potentie voor die beelden ” vinden niet plaats niet op het podium maar in de coulisse”. Niet in de momenten zelf maar in de momenten tussen de momenten. Bijvoorbeeld familieleden die nog even oefenen voor een sketch zegt meer familie dan de sketch zelf. Daarin helpt tante haar nichtje nog even met haar outfit aantrekken. Of hebben de neefjes een hoop lol over wat nét niet goed gaat. Daarin zie je de relaties terug. Dingen die ‘’op het podium’’ niet zichtbaar zijn. Zo zijn er talloze voorbeelden te vinden van momenten tussen de momenten in een bruiloft. Ik vind het prachtig om juist dié dingen vast te leggen. Ik hoop altijd dat mijn foto’s impact hebben. Dat ze je raken door kwetsbaarheid, emoties, de imperfecties die zó veelzeggend zijn.

Journalistieke fotoshoot

Ook in een fotoshoot is deze manier van fotograferen mogelijk door een dag uit het leven vast te leggen, zonder in te grijpen in momenten. Dit doe ik in mijn Day in the Life Shoots. Broertjes die ruzie maken, de kusjes op de knie nadat een kind gevallen is, de aai over de bol van opa, boekje lezen voor het slapen gaan, de strijd om niet willen eten etc. Ik vind het prachtig om een reportage te kunnen maken waarmee je over 15 jaar weer terug bent in dit moment van het leven. Waarmee de foto’s verhalen oproepen, waarin je je oude kamer herkent, de knuffel waarmee je altijd sliep en de omgangsvormen. Het maakt me blij als mijn foto’s die betekenis kunnen hebben.